З гістарычных часоў блізарукімі лічацца людзі, якія дрэнна бачаць удалячынь і, да пэўнага моманту, нядрэнна спраўляюцца з працай на блізкай адлегласці. У перакладзе з старажытнагрэцкага міяпія азначае жмурыцца. І сапраўды, калі па больш уважліва прыгледзецца да людзей, якія пакутуюць блізарукасцю, можна заўважыць, што яны прыжмурваюся вочы ці расцягваюць павека пальцам, каб звузіць вочную шчыліну і палепшыць бачнасць далёка размешчаных прадметаў. Для блізарукіх цяжка разгледзець дэталі прадметаў такіх як: нумары грамадскага транспарту, дарожныя знакі, надыходзячых людзей і многае іншае, што палягчае арыентацыю ў навакольным свеце і робіць яго больш маляўніча і шматгранней. Дадзеныя з'явы абумоўлены тым, што прамяні святла, якія праходзяць праз рагавіцу і крышталік, пераламляюцца такім чынам, што малюнак праецыюецца ня на сятчатцы (асноўная структура вочы, якая дазваляе нам бачыць навакольны свет), а перад ёй.